Listing 1 - 10 of 13 | << page >> |
Sort by
|
Choose an application
En Belgique où l'euthanasie est considérée comme un acte de soin, cet ouvrage constitue le témoignage d'un médecin-réanimateur engagé dans cette pratique. Enrichi de nombreux témoignages, il propose une réflexion sur la fin de vie en milieu hospitalier.
WB 310 Hospice care. Palliative care. Terminal care --- Palliative Care --- Euthanasia --- Patient Care Management --- Physician-Patient Relations --- Palliative treatment --- Medical ethics --- Soins palliatifs --- Euthanasie --- Ethique médicale --- BPB1403 --- Ethique médicale --- Belgium --- eutanasi --- eutanázia --- eutanaasia --- euthanasia --- eutanazia --- ευθανασία --- eutanasia --- eutanazija --- еутаназија --- evtanazija --- euthanasie --- eutanazie --- eutanazja --- eutanásia --- ewtanażja --- eutanasie --- евтаназия --- евтаназија --- eitanāzija --- e drejtë për eutanazi --- убиство од милосрдие --- droit à l'euthanasie --- rätt till dödshjälp --- ret til dødshjælp --- asistovaná sebevražda --- právo na milosrdnou smrt --- diritto all'eutanasia --- dödshjälp --- eutanáziához való jog --- убиство од благородни побуди --- milosrdná smrt --- dødshjælp --- direito à eutanásia --- derecho a la eutanasia --- aktív eutanázia --- kegyes halál --- dreptul la eutanasie --- recht op euthanasie --- tiesības uz eitanāziju --- teisė į eutanaziją --- õigus eutanaasiale --- kegyes halálhoz való jog --- δικαίωμα ευθανασίας --- oikeus eutanasiaan --- right to euthanasia --- pravo na eutanaziju --- Recht auf Euthanasie --- právo na eutanazii --- passzív eutanázia --- eotanáis
Choose an application
De hulpverlener is door zijn behandelrelatie en expertise de aangewezen persoon om een inschatting te maken van de wilsbekwaamheid van zijn patiënt ten aanzien van een medische beslissing. Deze inschatting is een ingewikkelde kwestie die snel aanleiding geeft tot discussie. De internationaal erkende MacArthur Competence Assessment Tool (MacCAT) maakt het mogelijk om de beoordeling van wilsbekwaamheid in de klinische praktijk te standaardiseren. Dit semi-gestructureerde interview is een niet meer weg te denken hulpmiddel bij het bepalen of patiënten wilsbekwaam zijn om informed consent voor behandeling (MacCAT-T) of deelname aan onderzoek (MacCAT-CR) te geven. Het MacCAT-interview leidt tot meer objectiviteit bij de beoordeling van wilsbekwaamheid. In dit boek is de Nederlandse vertaling van MacCAT opgenomen. Daarnaast wordt de toepassing van de MacCAT beschreven in de beoordeling van ouderen, minderjarigen, patiënten met anorexia nervosa, met een verstandelijke beperking, bij zwangerschap en bij verzoek om euthanasie. Daarnaast komen juridische en ethische aspecten van wilsbekwaamheidsbeoordeling aan bod. Er wordt ingegaan op verbanden tussen wilsbekwaamheid en toerekeningsvatbaarheid en op wilsbekwaamheid bij mentorschap.Dit boek geeft praktische handvatten voor het omgaan met wilsbekwaamheid in de gezondheidszorg. Het is bedoeld voor artsen, onderzoekers, psychologen en andere professionals in zowel de somatische- als de geestelijke gezondheidszorg en is daarnaast informatief voor ethici en gezondheidsjuristen. Irma Hein is kinder- en jeugdpsychiater, gepromoveerd op onderzoek naar wilsbekwaamheid en postdoconderzoeker. Adger Hondius is psychiater en geneesheer-directeur en heeft expertise op het gebied van wilsbekwaamheid en juridische aspecten in de ggz. Het draait om de vier kernbegrippen, zeggen Hein en Hondius in het interview dat 28 november in Medisch Contact verscheen. Het gaat om: 'Begrip, waardering, redenering en een consistente keuze uiten.'
ethiek --- wilsbekwaamheid --- informed consent --- dementie --- euthanasie --- gezondheidsrecht --- Status of persons --- wilsonbekwaamheid --- Medical law --- minderjarigen --- HV 715 Protection, assistance and relief -- Children -- General special --- Aged --- Aged, 80 and over --- Child --- Adolescent --- Evaluation --- Mental Disorders --- Mental Health
Choose an application
Dit boek gaat over de vraag wat zorg in de laatste levensfase geslaagd maakt in de beleving van patiënten, hun naasten en hun zorgverleners. Artsen en ethici gaan in het boek op zoek naar het ‘Higgs-deeltje’ van palliatieve zorg: onzichtbaar maar essentieel voor de samenhang en het goede begrip. Het goede levenseinde in casussen biedt vingerwijzingen aan iedereen die belang heeft bij geslaagde zorg. Omdat dit boek zich richt op de praktijk van de zorg, dus op het beslissen en handelen van zorgverleners en zorgvragers, begrijpen we de zorgpraktijk zowel van bovenaf, vanuit de theorie, als van onderaf, vanuit de praktijk. Uit de vele casussen blijkt dat er bij geslaagde zorg aandacht was voor wat ziek-zijn en afhankelijkheid voor een specifieke patiënt betekenen: de ene patiënt ervaart een gesprek over Advance Care Planning als een mededeling over een fatale diagnose, de ander als een blijk dat de arts zijn autonomie respecteert; de ene patiënt ervaart de optie van euthanasie als een troost, de ander meent daaruit op te maken dat hem een vreselijke natuurlijke dood te wachten staat; de ene familie ziet het staken van de beademing als medische bescheidenheid, de ander als een poging om iemand te doden. Real life casussen die deze en vele andere situaties beschrijven, kunnen helpen keuzes te maken die beter bij de patiënt passen.
Professional ethics. Deontology --- zorgverstrekking --- stervensbegeleiding --- palliatieve zorgen --- euthanasie --- 605.7 --- verpleegkunde --- palliatieve zorg --- Paliiatieve zorg --- 174.4/49 --- WT 116 Longevity. Life expectancy. Death --- Life Expectancy --- Quality of Life --- Attitude to Death --- Death --- Terminal Care --- Ethics
Choose an application
Een waardig levenseinde maakt de lezer mondig tegenover de medische wereld. Het boek is ook bedoeld voor zorgverleners die op een invoelende manier met hun patiënten willen omgaan. Het veegt een aantal hardnekkige mythes over het gebruik van morfine van tafel, bevat tips voor bestrijding van pijn en doodsangst, verklaart waarom dokters, ondanks de euthanasiewet, nog altijd aarzelen om bij euthanasie te helpen en legt uit hoe het levenseinde met spiritualiteit en psychologische ondersteuning kan verzacht worden. Het is vooral ook een pleidooi voor een verandering in onze houding tegenover ongeneeslijke patiënten en tegen therapeutische hardnekkigheid.
Philosophical anthropology
---
Sociology of health
---
Professional ethics. Deontology
---
stervensbegeleiding
---
palliatieve zorgen
---
WB 310 Hospice care. Palliative care. Terminal care
---
Belgium
---
Therapeutics
---
Patient Care
---
Physician-Patient Relations
---
Euthanasia
---
Terminal care
---
Moral and ethical aspects
---
medische ethiek
---
342.72/.73 <493>
---
343.61
---
343.61 Moord. Euthanasie. Duel. Zelfmoord. Lichamelijk letsel. Slagen en verwondingen. Geprovokeerde besmettelijke ziekte. Onvrijwillige doodslag. AIDS-delict
---
Moord. Euthanasie. Duel. Zelfmoord. Lichamelijk letsel. Slagen en verwondingen. Geprovokeerde besmettelijke ziekte. Onvrijwillige doodslag. AIDS-delict
---
342.72/.73 <493> Mensenrechten. Amnesty International. Euthanasie--
Choose an application
1. Textes généraux - 2. Droits des patients - 3. Utilisation des éléments et produits du corps humain - 4. Expérimentation humaine - 5. Recherches sur l'embryon et clonage humain - 6. Procréation assistée.- 7. Données et tests génétiques - 8. Soins palliatifs et euthanasie
Biology
---
Professional ethics. Deontology
---
Droits de l'homme
---
Ethique médicale
---
Medische ethiek
---
Mensenrechten
---
WB 60 Bioethics. Clinical ethics. Clinical ethics committees
---
Bioethics
---
Human rights
---
Patients
---
Human body
---
Medical ethics
---
Droits de l'homme (Droit international)
---
Corps humain
---
Bioéthique
---
Legal status, laws, etc.
---
Law and legislation
---
Droit
---
Human Rights
---
Body, Human
---
Legal status, laws, etc
---
Droits
---
17.023.33
---
342.72/.73 <44>
---
342.72/.73 <493>
---
351.84*7
---
BPB0601
---
bio-ethiek (medische, biomedische ethiek, bio-ethische aspecten)
---
recht (wetgeving, rechtspraak, rechtsbeginselen, juridische aspecten, aansprakelijkheid)
---
mensenrechten (rechten van de mens)
---
Biologische doeleinden. Bio-ethiek; bioethiek. Übermensch. Medische deontologie
---
Mensenrechten. Amnesty International. Euthanasie--
Choose an application
Goede zorg aan het levenseinde krijgt door verschillende maatschappelijke ontwikkelingen almaar meer aandacht in onze samenleving. De toenemende vergrijzing is hierin een belangrijke factor. Er is ook de vaststelling dat infectieziekten plaats maken voor chronische ziekten, waardoor het beeld van ziekte en sterven in ons land aanzienlijk zal wijzigen, en de duur van het stervensproces toeneemt. Daarnaast komen steeds vaker medisch-ethische vragen rond palliatieve zorg, terminale sedatie, therapeutische hardnekkigheid en euthanasie op de voorgrond. Maar ondanks die groeiende aandacht voor het domein van de levenseindezorg, blijken de omstandigheden van overlijden en de kwaliteit van het levenseinde van patiënten onvoldoende in kaart gebracht. In België weten we tot nu toe bijzonder weinig over hoe goed mensen sterven en welke zorg zij aan het einde van hun leven krijgen.Het sterfbed in België bevat een grote hoeveelheid nieuwe en representatieve gegevens over de omstandigheden van het overlijden en de levenseindezorg in België. Het beschrijft de resultaten van de SENTI-MELC studie, een samenwerking tussen de onderzoeksgroep Zorg rond het Levenseinde van de Vrije Universiteit Brussel, en de Huisartsenpeilpraktijken, gecoördineerd vanuit het Wetenschappelijk Instituut Volksgezondheid. De studie die in dit boek wordt beschreven, is uniek in zijn opzet, niet alleen in België, maar ook in Europa. Het onderzoek brengt voor België, Vlaanderen, Wallonië en Brussel in kaart waar mensen verblijven in de laatste levensfase, hoe vaak ze tussen verschillende zorgplaatsen verhuizen, en waar ze uiteindelijk sterven. We bestuderen ook wie voor patiënten zorgt aan het levenseinde en of er gespecialiseerde palliatieve zorg wordt ingezet. We onderzoeken de symptomen die patiënten ervaren in de laatste levensfase, evenals de specifieke behandelingen en zorg die ze krijgen. We gaan ook in op de medische beslissingen rond het levenseinde met een zeker of mogelijk levensverkortend effect.Het sterfbed in België informeert professionele en niet-professionele zorgverleners, beleidsmakers én de publieke opinie over de manier waarop de huidige zorg rond het levenseinde georganiseerd is en biedt aanknopingspunten en advies om deze levenseindezorg te verbeteren.
Dood. --- Euthanasie --- Palliatieve zorg. --- België. --- stervensbegeleiding --- psychosociale hulpverlening --- Physiology: reproduction & development. Ages of life --- palliatieve zorgen --- Sociology of social care --- Hygiene. Public health. Protection --- WT 116 Longevity. Life expectancy. Death --- Belgium --- Death --- Terminal care --- Palliatieve zorgen --- Dood --- Ethiek --- 174.4 --- #SBIB:316.334.3M30 --- #SBIB:303H34 --- 672 Gezondheidszorg. Behandeling --- levenseinde (einde van het leven, levenseindebeslissing) --- euthanasie --- palliatieve zorgen, (terminale, continue) sedatie, pijnbestrijding met levensverkortend effect, stervensbegeleiding --- België --- Euthanasie (actieve) --- Hulp bij zelfdoding --- Palliatieve zorgen (terminale zorgen) --- Stervensbegeleiding --- Versterven (niet-reanimeren, euthanasie (passieve), do not resuscitate) --- Palliatieve zorgen (hospice, terminale zorgen) --- 603.2 --- 610.17 ) Palliatieve zorgen --- dood (gez) --- literatuurstudie --- palliatieve zorgen (gez) --- sterven --- verpleegkunde --- dood --- 174.4 Bedrijfsethiek. Zakenmoraal --- Bedrijfsethiek. Zakenmoraal --- Medische sociologie: gezondheidsgedrag --- Kwalitatieve methoden: grondige gevallenstudie, casework, social work --- fin de vie (décision de fin de vie) --- soins palliatifs, lutte contre la douleur ayant pour effet d'abréger la vie, sédation palliative (terminale, continue), accompagnement de fin de vie --- Belgique --- Palliatieve zorg --- Kunst --- Godsdienst --- Sport --- Duurzaamheid --- Filosofie --- Psychologie --- Sociologie --- Autisme --- Cultuur --- Kind --- Samenleving --- Technologie --- Wetenschap --- Historische kritiek --- Man --- Erfelijkheidsleer --- Stadssamenleving --- Voeding --- Maatschappij --- Verpleegkunde --- Drank --- Gezondheid --- Volwassene --- Geschiedenis --- Voorlichting
Choose an application
Chacun a été confronté à des morts inhumaines. La perspective d'une mort dans la douleur et sans dignité est effrayante pour le patient. Elle l'est aussi pour les proches. Sans compter le coût exorbitant de soins de santé inutiles, d'un shopping médical désespéré et du recours à des médecines alternatives douteuses. Pionnier des soins palliatifs, Wim Distelmans se bat depuis des années pour le droit à l'euthanasie. Il témoigne ici de la réalité humaine et médicale de la fin de vie et nous donne à lire une expérience professionnelle rare. Ses entretiens avec Oscar Grosjean contribueront à mieux infirmer les patients et leurs proches afin que leur consentement soit mieux éclairé. En présentant la chronique d'une pratique dédiée à l'accompagnement, ils éclaireront également les professionnels de la santé sur l'application des lois belges relatives à l'euthanasie, aux soins palliatifs et aux droits du patient. Car approprier sa fin de vie et sa mort ne sera possible qu'avec la compétence, l'empathie et le respect témoignés par les intervenants tout au long de la maladie.
Behandeling [Palliatieve ] --- Death [Mercy ] --- Euthanasia --- Euthanasie --- Killing [Mercy ] --- Maladies -- Soins palliatifs --- Mercy death --- Mercy killing --- Médecine palliative --- Palliatieve zorgen --- Palliation (Medical care) --- Palliative care --- Palliative medicine --- Palliative treatment --- Soins palliatifs --- Traitement palliatif --- Traitement symptomatique --- WB 310 Hospice care. Palliative care. Terminal care --- Palliative Care --- Therapeutics --- Ethics, Medical --- Patient Care --- legislation and jurisprudence --- Life support systems (Critical care) --- Acharnement thérapeutique --- Acharnement thérapeutique --- Palliative Care. --- Belgium
Choose an application
40 jaar geleden legden Yvo Nuyens en Hugo De Ridder in Zeg maar A tegen je dokter de gezondheidssector onder de loep. Vandaag kijken ze opnieuw kritisch naar de sector. Zijn we nu meer of anders ziek dan vroeger? Wat met de sociale gezondheidskloof? Een mondige patiënt maar ook een kwetsbare arts? Naar het ziekenhuis of thuis? Zijn we allemaal wat gestoord? Doodgaan of sterven? Dit zijn stuk voor stuk vragen waarop specialisten uit het veld antwoorden formuleren.
Hygiene. Public health. Protection --- Belgium --- Physician-Patient Relations --- Delivery of Health Care --- W 62 Physicians' social relations. Attitude --- Patient Care --- Patiëntenrecht ; België --- Gezondheidszorg ; Vlaanderen --- 601.51 --- gezondheidszorg --- eerstelijnszorg --- #SBIB:316.334.3M50 --- #SBIB:316.334.3M40 --- België --- Gezondheidszorg (gezondheidsbeleid) --- gezondheidszorg (gez) --- Gezondheidszorg --- welvaartsstaat --- Ziekenhuizen ; gezondheidszorg --- Welzijnszorg ; Vlaanderen --- euthanasie --- ziekteverzekering --- Ziekenfondsen --- Organisatie van de gezondheidszorg: algemeen, beleid --- Medische sociologie: zorgenverstrekkers, relatie met hulpvragers --- 362.1 --- 339 --- 179.7 --- 368 --- Medical care --- Citizen participation --- Flanders (Belgium) --- Sociology --- Moral and ethical aspects --- Patiëntenrechten --- Vlaanderen --- België --- Provincie West-Vlaanderen --- Patiëntenrecht --- Emigratie --- Patiëntenrecht ; België
Choose an application
Sinds het begin van de jaren '80 wordt de gezondheidsethiek gedomineerd door de principebenadering welke zijn theoretisch fundament vindt in de vier opeenvolgende edities van de Principles of Biomedical Ethics van de Amerikaanse bio-ethici Tom Beauchamp en James Childress. Centraal in deze benadering staan vier clusters van principes die ten grondslag liggen aan medische beslissingen: respect voor autonomie, weldoen, niet-schaden en rechtvaardigheid. In het verlengde van de principebenadering wordt in de klinische praktijk een drievoudige methodiek gehanteerd die sturing moet geven aan het medisch beslissingsproces. Deze methodiek schrijft drie stappen voor: explicitering, analyse en afweging. In een eerste stap moet de ethische dimensie van een medisch probleem worden geëxpliciteerd. Daarna volgt de analyse van het probleem in termen van de vier principes en in een derde stap worden deze principes dan tegenover elkaar afgewogen. Zowel in de V.S. als op het Europese continent leeft er heel wat onvrede over de principebenadering en het `stappenplan'. Deze worden de ene keer bestempeld als te procedureel en te sterk autonomiegericht en de andere keer als te weinig verankerd in een omvattende visie op zorg of te arbitrair. Vanuit verschillende hoeken worden dan ook alternatieve gezondheidsethische benaderingen geformuleerd. Met Ethiek in de kliniek brengt Guy Widdershoven op een heldere en toegankelijke manier een aantal van deze alternatieven in kaart. (1) In de fenomenologische benadering staat het vermogen van de mens om betekenis te geven aan zijn gesitueerdheid voorop. In tegenstelling tot de principebenadering die werkt met het negatieve vrijheidsbegrip, staat hier autonomie als positieve vrijheid centraal. Hierdoor wordt de relatie tussen patiënt en hulpverlener gewijzigd: interventies van hulpverleners dienen te kaderen in het proces van betekenisgeving. (2) De narratieve ethiek gaat ervan uit dat mensen eenheid in hun leven brengen door narrativiteit. Het opbouwen van de persoonlijke identiteit is geen kwestie van bewuste afwegingen maar gebeurt veeleer in de vorm van verhalen. Hulpverleners moeten in dit narratieve proces stappen waarin niet reflectie maar doorleefde betrokkenheid centraal staat. Artsen, verpleegkundigen, verzorgenden en familieleden moeten betrokken zijn op de verhalen van patiënten door te luisteren en ze, desgevallend, mee helpen vorm te geven. Het is deze narratieve structuur die moet bijdragen tot het bereiken van het goede. Vanuit een narratief perspectief wordt, net zoals in de fenomenologische benadering, de autonomie van de patiënt dan ook begrepen als positieve vrijheid. (3) De hermeneutiek beschouwt medische besluitvorming vanuit een dialogaal perspectief. Hierbij gaat men uit van de morele ervaring van de betrokkenen. De impliciete waardenoriëntaties die meespelen bij eenieder die in het zorgproces betrokken is, dienen te worden verhelderd en met elkaar te worden geconfronteerd. Ethische beslissingen krijgen met andere woorden vorm doorheen een kritische dialoog met de praktijk. (4) Het dialogaal model is nog prominenter aanwezig in de discoursethiek. Alleen normen die het resultaat zijn van een vrije discussie tussen alle betrokkenen kunnen hier aanspraak maken op geldigheid. Deze benadering vereist van de hulpverlener een actieve en communicatieve opstelling ten opzichte van alle betrokken partijen. Voorts onderstreept ze ook het belang van de werking van ethische commissies die, via een overlegproces met alle betrokkenen, komen tot nieuwe perspectieven op ethische kwesties. (5) In de zorgethiek tenslotte, wordt uitgegaan van praktische betrokkenheid en engagement. In plaats van autonomie als negatieve vrijheid te bepalen, hanteert men een mensbeeld dat gebaseerd is op intersubjectieve verbondenheid. Hierbij staan niet de rechten en plichten maar wel de ervaring van zorgzaamheid centraal. Van de hulpverlener wordt dan ook in de eerste plaats aandacht en responsiviteit verwacht. Terwijl we de principebenadering kunnen karakteriseren als individualistisch, rationeel en principieel, toont Widdershoven met deze vijf alternatieven ons een andersoortige ethiek die veel meer intersubjectief, deliberatief en praktisch is. Doordat ze expliciet maken wat elders impliciet blijft, overlappen de verschillende alternatieve gezondheidsethische benaderingen elkaar. In onderlinge combinatie zijn ze dan ook een mogelijke aanzet voor een stevig filosofisch gefundeerd alternatief voor het paradigma van de principebenadering. Dit is dan ook één van de belangrijkste kwaliteiten van Ethiek in de kliniek. Door het boek daarnaast rijk te stofferen met praktische voorbeelden, erkent de auteur bovendien dat gezondheidsethische problemen niet in algemene termen kunnen worden opgelost maar dat zinvolle antwoorden steeds een sterke betrokkenheid bij de alledaagse praktijk van de gezondheidszorg vereisen.
WB 60 Bioethics. Clinical ethics. Clinical ethics committees --- 174.2 --- #GBIB:CBMER --- #GGSB: Moraaltheologie (algemeen) --- 351.77 --- 061 Ethische problemen --- 670 Gezondheid --- Medische ethiek --- 603.1 --- communicatie --- ethiek --- euthanasie --- geestelijke gezondheid --- geneeskunde --- gezondheidszorg --- intimiteit --- medische ethiek --- medische technologie --- orgaandonor --- psychogeriatrie --- sterven --- 614.25 --- Bioethiek --- Moraal (ethiek) --- 174.2 Beroepsmoraal van de artsen. Medische beroepsethiek --- Beroepsmoraal van de artsen. Medische beroepsethiek --- Ethique médicale --- arts-patiëntrelatie --- ethiek (ethische aspecten) --- Concerns, rights, duties of doctors --- relation médecin-patient --- ethique (aspects ethiques) --- Medical law --- Professional ethics. Deontology --- Moraaltheologie (algemeen)
Choose an application
Gezondheidszorg is een belangrijke sector in onze maatschappij. Het hoeft dan ook niet te verwonderen dat de overheid veel regels uitvaardigt voor deze sector. De wetteksten willen o.a. meer kwaliteitsvolle zorg garanderen, kostenefficiëntie realiseren en/of Europese regels implementeren. Die reglementering in de gezondheidszorg is evenwel zeer divers en heeft betrekking op verschillende uiteenlopende spelers. Dit wetboek wil dan ook op een overzichtelijke wijze de meest relevante wetteksten uit het Gezondheidsrecht samenbrengen in één themawetboek. Het themawetboek besteedt aandacht aan zowel de rol van de arts en de patiënt alsook aan andere gezondheidsactoren zoals ziekenhuizen, fabrikanten of verdelers van medische hulpmiddelen en van geneesmiddelen, de bevoegde regelgever(s) enz. Het themawetboek omvat regelgeving inzake farmaceutisch recht, patiëntenrechten, medische aansprakelijkheid, ziekenhuiswetgeving, bio-ethiek, privacy in de gezondheidszorg en e-health, en wetgeving inzake medische hulpmiddelen. De akten zijn bijgewerkt tot 1 juni 2010. De grootste vernieuwingen t.a.v. de vorige editie situeren zich voornamelijk op het vlak van: - de ziekenhuiswetgeving: De ziekenhuiswet van 7 augustus 1987 is vervangen door de gecoördineerde wet van 10 juli 2008 betreffende de ziekenhuizen en andere verzorgingsinrichtingen die de vorige wet heeft gecoördineerd wat tot een volledig nieuwe artikelnummering heeft geleid; - de wetgeving voor bepaalde gezondheidszorgberoepen en de medische hulpmiddelen: Het nieuwe K.B. van 21 januari 2009 houdende onderrichtingen voor apothekers dat onder meer de verkoop van geneesmiddelen zonder voorschrift en van sommige medische hulpmiddelen via het internet regelt is in de editie opgenomen; - de aansprakelijkheidsregels: De nieuwe wet van 31 maart 2010 betreffende de vergoeding van schade als gevolg van gezondheidszorg is in de tweede editie opgenomen. - de wetgeving inzake
Gezondheidsrecht --- Wetgeving --- 351.84*7 --- 351.84*7 Medisch recht. Gezondheidsrecht. Wetgeving i.v.m. ziekenhuizen --- Medisch recht. Gezondheidsrecht. Wetgeving i.v.m. ziekenhuizen --- Gezondheidsrecht. --- Medical law --- gezondheidsrecht --- Belgium --- KJK - Belgium --- Labor laws and legislation --- Jurisprudence --- Health --- legislation and jurisprudence --- Europe --- Public health laws --- Medical care --- Law and legislation --- 674 Gezondheidsrecht --- 349.2 --- 601.7 --- aansprakelijkheid (verantwoordelijkheid) --- abortus provocatus (vruchtafdrijving, zwangerschapsafbreking) --- beroepsgeheim --- beroepsuitoefening --- bio-ethiek --- dossier (procedureboek, verpleegdossier) --- euthanasie --- farmacologie (farmacotherapie, geneesmiddelenleer) --- geneesmiddelen --- klachtenbehandeling (fona, Fouten Ongevallen en Near Accidents) --- medische experimenten --- palliatieve zorgen --- patiëntenrecht --- transplantaties --- verpleegeenheden --- ziekenhuisbeleid --- (zie ook: verpleegplan) --- (zie ook: terminale zorgen)
Listing 1 - 10 of 13 | << page >> |
Sort by
|